Deel 5: Na Zonneschijn komt weer zonneschijn maar nu komt er sneeuw!!

Hallo allemaal!

Vandaag de dag na Debbie haar verjaardag weer eens een camping met iets meer fasciliteiten als een kraan met water en een bak om een vuurtje in te stoken! :-)

Na het washok van de vorige camping zit ik nu weer lekker in ons campertje na te genieten van wat de afgelopen dagen weer gebracht hebben. Debbie is even op bed gaan liggen om even een lekker tukkie te doen. Zodadelijk een lekker restaurantje opzoeken om een hapje te eten. Maar eerst nog even ons 'lieve dagboek' bijwerken!

Na dewas opgevouwen te hebben en een lekker broodje te hebben gegeten ging zaterdag de koers naar Mount Rainier. Volgens ons boekje een van de twee national parken die veel touristenlinks laten liggen op weg naar de grotere nationale parken. En onterecht beweerd de americaanse ANWB! Onderweg komen we eerst aan bij het basiskamp voor alle bergbeklimmers. Hier is toevallig net vandaag de jaarlijkse ART markt. We gaan op de lucht van gebakken braadworst af. Op het eerste gezicht doet het ons een beetje denken aan de jaarmarkt die we afgelopen zomer met mijn vader en moeder hebben bezocht in het Oost Groningse Beerta. Maar goed gelukkig hebben ze hier toch iets meer creativiteit gebruikt bij het invullen van de kraampjes! Na de klei workshop en gejengel van dorps beste zangeres vervolgen we de weg naar boven. Helaas is het vandaag weer wat regenachtig... nou ja regenachtig, we worden verrast door de kou boven en ipv regen hebben we sneeuw! Nou ja dan maar een extra trui aan en toch een heerlijk stukje wandelen. Af en toe hebben we geluk, het klaart een beetje op en Mt Rainier geeft ons af en toe een knipoog, waarvan we dan ook dankbaar gebruik maken en hem op de gevoelige plaat proberen vast te leggen. Bij het visitor center, deze keer natuurlijk weer wel met giftshop, luisteren we naar een 'talk' over het komen en gaan in het national park. Het is mooi om te horen dat zelfs een non-profit organisatie als de US National Park Service een Mission Statement heeft! Op bijna filosofische wijze verteld de rager dat men de huidige generatie mensen wil laten genieten van de natuur maar ook de volgende generaties. En als daar bepaalde keuzes voor gemaakt moeten worden dan horen die er nu eenmaal bij. Vandaar dat er vele dingen naar de parken komen en ook weer gaan. Zo had Rainier eerst een grote skiliften instalatie, maar vanwege behoud van de natuur is die weer verwijderd. Ook onze tijd van gaan was weer gekomen --> Onderweg naar de park camping! Wat zijn dat toch geweldigeplaatsen! Geen fasciliteiten maar wel een prachtige en magnifieke natuurbeleving! Aan het water staan we deze keer. Een heerlijk vuurtje steken we aan en kletsen de dag weer lekker door. Onze buren hebben ook een vuurtje aangemaakt en pakken er een gitaar bij. Het is heerlijk toeven aan een knapperig vuurtje met gitaar muziek op de achtergrond! Even laten komen ze vragen of we er gezellig bij komen zitten. Natuurlijk hebben we daar wel interresse in en pakken onze stoeltjes op. Heerlijk kletsen over de amerikaanse ziektekosten verzekeringen, de obama regering en koetjes en kalfjes. Het is alweer laat als het vuurtje kleiner begint te worden, maar ook de oogjes niet al te groot meer zijn. We krijgen een compliment over ons engels en Debbie over haar (kampvuur)stook kunsten!

De volgende dag even iets verder rijden als we gewend waren. Onderweg naar Glacier National Park. We voeren de bestemming voor vanavond in in Tom Tom en Cruisen weer lekker weg. Het is vandaag stukken helderder als gisteren. Bij een mooi uitkijkpunt maken we bijna van heel Mt Rainier een foto. Er staat een straffe wind in het dal en dat is goed te voelen met zo'n campertje!! We komen in een omgeving waar werkelijk helemaal niets te zien valt, hoever je ook kijkt je ziet een soort van zand lava grond zonder begroeiing. Dus weinig bomen en veel windgevoeligheid. Een 50 mijl verder moeten we van de weg af we weten niet waarom maar zien wel dat de lucht behoorlijk donker geworden is. Dan maar een stukje verder een B weg nemen. Hier staat na 5 mijl een agent ons op te wachten en we worden verzocht een heel eind om te rijden vanwege een enorme zandstorm! De weg die we meegekregen hebben is echter alles behalve saai! Heerlijk door weer een national forest en langs 's werelds grootste waterval! Alleen zijn ze er vergeten de kraan open te zetten!! We passeren de grens met idaho en zoeken een mooi plaatje op voor de nacht. Wel even met stroom want het best koud zonder verwarming en vorst in de nacht!

Gisteren zijn we doorgereden naar Glacier National Park. Natuurlijk heb ik de slingers in de camper opgehangen en hebben we een heerlijk gebakje gegeten! Een cadeau hadden we al in Seattle gekocht...

Het andere 'veel links gelegen park' iswerkelijk in een woord geweldig! Het is echt moeilijk te zeggenwelk park nu mooier is, maar deze is heel zeker een topper!Bekijk de foto's maar eens!We rijden de 'Going to the Sun Road', We hebben de zon wel in de rug omdat het al na middag is. Schitterende viewpoints weer! Bij ons Beren avontuur word een hoofdstuk toegevoegd want hier is ook Grizzly himself te vinden!! Ook de camping is weerzeer ruim opgezet en mooi gelegen. Weinig mensen wederom. Gezellig gekletst met een Schots stelletje wat 6 maanden de tijd nam om van al het moois hier te genieten en maar weer een vuurtje aangemaakt!Helaas deze avond weer geen bezoek van de beren gehad!

We worden wakker en op tafel liggen de pan en de lepel al klaar. Dat wil zeggen weer op beren jacht! Een schitterende wandeling door Glacier staat op het programma! We rijden de going to the sun road weer omhoog en parkeren onze RV in een van de veelste kleine vakken! De route naar ApalacheLake is weer geweldig. We komen een gezellig echtpaar tegen uit North Carolina. Hij is 77 zij 2 jaartje jonger. Ze lopen vol energie de berg omhoog, mooi om te zien hoe zij genieten, we hopen dat we er op die leeftijd ook nog zo bijlopen. Het praatje is heel gezellig en we besluiten met hun mee te lopen tot aanhet 'Lake'. Briljante uitzichten en mensen met belletjes aan hun broek om de beren te verjagen. De lunch nuttigen we weer in de camper en vervolgen naar Kalispell voor gezellige outdoor winkels en een mooie camping!

Definitief hebben we besloten niet naar Canada te gaan rijden. We zitten er dichtbij, de verleiding is heel groot, maar de tijd kostbaar. We willen niet als vele andere die deze kant op zijn gegaan 8 uur op een dag in de auto zitten, maar ook nog echt kunnen genieten van al het moois wat we zien. We weten zeker dat vele dit beamen!Je beleefd de parken en de omgeving toch meer om er doorheen te lopen. Daarnaast is er voor de Oost kant; de parken waar wij naar toe willen verschrikkelijk slecht winterweer voorspeld, en daar willen we ook niet in terecht komen! Dan maar sparen voor nog eens een reis die kant in!

Nu tijd om Debbie wakker te maken en een hapje te gaan eten! We hebben van vele mensen het advies gekregen niet te veel tijd te spenderen in deze regio, er is weinig te doen en te zien. Vandaar dat natuurlijk vele touristen Glacier links laten liggen. Het word de komende dagen koud en wellicht zelfs veel sneeuw! We hebben te maken met de uitlopers van het slechte weer aan de Oost kant van de Continental Device. Het advies is om richting Yellowstone te gaan waar het nog veel kouder is :-), maar niet stormt enzo...! Maar in ieder geval veel te zien en te doen is. Dus morgen on the road again en op weg naar schijnbaar het hoogtepunt van de nationale parken op de wereld!

Tot in Yellowstone!!

Groetjes en een dikke kus van ons!

Deel 4: Na Oregon komt Washington!

Hallo allemaal!

De tijd vliegt werkelijk voorbij! Het vorige verhaaltje begon ik met dat het weekend alweer voorbij was, terwijl ik dit zit te schrijven is net het weekend hier weer begonnen. Het is inmiddels ook hier weer zaterdag geworden en pas nu heb ik de gelegenheid de log bij te werken. De afgelopen dagen hebben we zo midden in de natuur gezeten dat de beren en wapities daar zeker nog nooit van WIFI gehoord hadden.

Nu de eerste plek gevonden waar we een verhaaltje kunnen typen. Ik zit midden in het washok van de camping, ik mocht van Debbie de wasmachines vullen en zodadelijk de droger, dus die tijd heb ik om het een en ander bij te werken!

Dinsdag ochtend werden we op tijd wakker op onze statepark camping in Newport. Vandaag staat de laatste trip op het programma door Oregon. Omdat het behoorlijk droevig weer is beginnen we met een GEM die binnen is. Het zee aquarium van Newport. Na al die visjes en zeeleeuwen in hun eigen omgeving te hebben gezien konden we wel weer wat toeristische afleiding gebruiken. We werden verleid door een poster waar op stond dat Free Willy (De Orka uit de gelijknamige film) daar enkele jaren vertoefd heeft. Eenmaal binnen zien we een werkelijk schitterend afgewerkt Zee museum waar vele mooie visjes en zee dieren hun verdere leven doorbrengen. Er waren verschillende TOUCH baden waar je verschillende zeediertjes kon aanraken. De baden waar vroeger Willy in gelegen had waren inmiddels gevuld met verschillende zeehonden en zeeleeuwen. We maken het voederen nog mee en vervolgens onze weg.

We zitten inmiddels op mijl 315 van de Highway 101. Nog ca. 85 mijl in Oregon.

Onze volgende stop is aan een baai die we berijken via een zijweg van de 101. We komen aan bij BrouwerijCafe Pelicaan. Een heerlijke lunch met uitzicht over de baai en een korte uitleg van het brouwproces verder staan we er weer goed op om nog een paar mijlen te maken. Daarnaast het typische amerikaanse rootsbeer gedronken, wat een frisdrank is gemaakt van een wortel van de roots....

De avond komen we aan in State Park camping Lewis en Klark. Deze 2 zijn blijkbaar hele bekende mensen in de Amerikaanse geschiedenis. Ze hebben vanalles ontdekt want inmiddels zijn we er achter dat er ook grotten ergens in Montana naar hun vernoemd zijn. En je raad het al deze tip hebben we van een Amerikaan en we moeten erheen! We will love it!

Maar goed deze Lewis en Klark heeft niets met grotten te maken maar wel met het vinden van de Pascific Oceaan. Dit bleek later de Columbia River te zijn, maar goed, zo gaat dat wel eens met ontdekkingsreizigers.

Een mooi plaatsje gevonden, helaas geen kampvuur door de regen, maar wel genoten van de mooie natuur.

Woensdag nog even door het Lewis en Klark land gereden alwaar we even met Peter bellen en van dezeAmerikakennerte horen krijgen dat er ook nog ergens een steen moet zijn met de naam van Lewis of Klark erin gekrast. We hebben 5 minuten gezocht maar komen erachter dat we daar al voorbij zijn. Dan maar richting ons volgende doel. Het Olympic National Park. Vroeg in de middag even lekker shoppen en aan het einde van de middag komen we aan bij Quinalt Rain Forest, onderdeel van het nationale park. Wat een aparte ervaring. Alles groener dan groen, helemaal begroeid met mos, verschillende planten in elkaar gegroeid, echt bijzonder. Even gesproken met een groepje Amerikanen waar we van te horen krijgen dat dit echt nog niets is vergeleken met HOH rainforest wat morgen op het programma staat. We pakken de camping van US forest services zonder fasciliteiten maar wel met mooie staanplaatsen aan het Quinalt lake. Slecht 10 dollar voor een nachtje! Een heerlijk kampvuurtje stoken in het Rainforest lekker bijkletsenmet een biertje en voorbereiden op de dagen die komengaan.

Donderdag rijden we verder door het Olympic national park. Weer fantastisch en fascinerend! Dit park kenmerkt zich door 3 fascetten: De kust, het regenwoud en de bergen. Vandaag de kust enverder met het regenwoud. Allereerst lang de kustalwaar we enkele mooie plaatjes schiten. Op weg naar hetHOH rainforest komen we Waipitis tegen! Enorm herten die rustig voor onze camper oversteken.Wat is dit gaaf zeg!! Niet te geloven wat een beesten.Bij het visitor center aangekomen, dat gesloten was!, maken we een schitterende wandeling doorhet regenwoud! Weer hele mooie foto's leverd dat op! En ja de amerikanen hadden gelijk dit is echt impressive!

Het volgende punt zijn de Hot Springs. Hier hebben ze van het water uit de warm water bronnen, die overigens gigantisch stinken naar zwavel, heerlijke zwembaden gemaakt. Maximaal 20 minuten mag je erin en dan moet je weer afkoelen. Eerst even lunchen en dan toch maar eens in die zwavelbadenrelaxen! Heerlijk! Erg apart weer, maar super ervaring! Ook dit hadden we niet willen missen. In het bad nog gezellig 'gechat' met vriendelijke amerikanen die toch wel een erg romantisch beeld van europa hadden!

Na ruim 1,5 uur relaxen de weg vervolgd onderweg naar de camping. We proberen eerst een KOA camping in Port Angeles, deze kost maar... 42 dollar per nacht. Opzich nog altijd nietheel erg duur voor europese begrippen maar hier echt een uitschieter. We kiezen dan toch lieven de park camping in de bergen, 12 dollar maar weer zonder fasciliteiten. Samen met nog 2 andere stellen staan we op de camping wat midden in het land van de beren, waipiti's en cougars is!

Best spannend! DusDebbie weer met de pannentjes inde weer om de beren te verjagen...:-)

De berg (mt Olympus) die we morgen willen bekijken ligt al de hele dag in de wolken... Hopen dat deze morgen weg zijn!

Gisteren ochtend de laatste uurtjes in Olympic doorgebracht. En soms krijg je gewoon wat je blijkbaar verdient hebt, de berg is practisch vrij van wolken!! Mooie plaatjes leverd het weer op! Nu onderweg naar Seattle. We moeten om niet te lang te hoeven rijden met de ferry. We weten niet ofdat kan met een camper, maar wagen de gok. Het lukt, kost wel wat maar dan heb je ook wat!Een mooie tocht van bainbridge Island naar Seattle. Na een half uurtje komen we aan in de stad van Pike Place, de allereerste STARBUCKSen de Space Needle. Maar goed eerst maar eens een parkeerplek vinden in zo'n grote stad! Niet te geloven binnen een minuut hebben we er een, nou ja beter gezegd 2! We kopen dus ook 2 kaartjes, al met al een dure aangelegenheid!Maar goed gelukkig is de bus gratis, dus besluiten we lekker te gaan wandelen.Een paar vriendelijke dames wijzen ons de weg door deze indrukwekkende maar ook wel smerige stad. Natuurlijk als eerstenaar Pike Place.Vele van jullie zullen het boek kennen andere weer niet, maar wil je eens een geweldig en erg dun en makkelijkmanagement boek lezen: Fish! Of in het nederlands gewoon Vis! Bekijk maar eens het filpje op de site en je zult zien waarom dit zo leuk en bijzonder is. Deze gasten maken er echt een show en een feest van om elke dag te werken.

Dan natuurlijk de allereerste STARBUCKS! Nicole speciaal.voor jou pak ik een caramel machiato! Heerlijk!

Daarna zijn Debbie en ik een verjaardagskadotje voor ons beide gaan kopen. Een nieuwe super lens voor onzecamera. Natuurlijk hier gekocht vanwege het voordeel met de dollar.

Als laatste ook de Space Needle bezocht. Om een indruk te geven deze toren is groter dan de Big Ben maarkleiner dan de Eifel toren.

Nog een klein souveniertje meegenomen en op zoek naar de volgende camping. Omdat we alles zo mooi vinden en zo indrukwekkend vinden besluiten we af te wijken van onze route. Aanvankelijkwilde we nu door naar canada. Maar omdat we bang zijn dat we dan niet alles net zo intens kunnen beleven als de afgelopen 2 weken besluiten we nog even in de VS te blijven. Of we canada helemaal niet aandoen weten we nog niet, maar Vancouver zetten we op het lijstje voor een eventuele volgende keer. Dan nu koers naar Mount Rainier. En dat staat voor vandaag op het programma. Een volgend national Park. Want na gisteren weten we dat zeker, dat is waarvoor we hier zijn! En niet voor die hele drukken steden. Dat is best aardig alsafwisseling maar niet voor altijd!

Laat ik afsluiten met een spreekwoord van de amerikanenwat wij volmondig kunnen bevestigen:

You can better travel one mile than reada 1000 books!

Groetjes en tot de volgende update!!

Deel 3: De speurtoch door de natuur gaat verder!

Hallo allemaal!

Het weekend is weer voorbij, de amerikanen zijn weer naar huis na een weekendje verlof en de mooie stateparks met wifi zijn weer vrij! Dus tijd voor een update van de afgelopen 3 dagen!

Het rijden in die camper blijft werkelijk een genot! Het is een hele goede keuze geweest om met dit vervoermiddel op pad te gaan. Het rijd lekker makkelijk, je hoeft niets uit of in te pakken en je hebt je eigen huisje gewoon bij je. En dat is toch wel prettig als je een reis als deze aan het maken bent. We beperken ons elke dag tot ongeveer 125-150 mijl rijden. Tot nu toe nog bijnaelke dag gelukt. Dan zit je maximaal 3 uur in de auto en blijft er nog meer als genoeg tijd over om andere leuke dingen te doen!

Zaterdag zijn we vanuit Valley of the Rogue vertrokken naar Californie. Eigenlijk stond vandaag de bruiloft van Sharon en Jay op het programma, maar omdat Peter dus helaas niet mee is gegaan vonden we het niet gepast om daar langs te gaan. 's Ochtends vroeg een excusie aan de kust geboekt voor de zondag en het advies aldaar was om niet de binnen wegen te pakken maar de Redwood Highway. Volgens Debbie spreek ik het uit als 'The Waterboy' : Wedwood Haiweej komt er dan ongeveer uit.

Als we de grens van Oregon naar Californie passeren worden we bij een soort vangrens kantoor aangehouden. Of we misschien verse groenten en fruit bij onshebben. We spelen de vermoorde onschuld en doennet of we niets bij ons hebben. Belachelijk, had je al het eten wat je net vers gekocht hebt weer af moeten geven.... dat noemen ze dus de verenigde staten.... :-)

Het is geen straf om langs deze weg uiteindelijk naar de kust te komen en het heeft nog een voordeel, we kunnen Redwood National park bezoeken! Redwoods zijn, zo leren we in het bezoekerscentrum (met giftshop), net iets kleiner als sequoia's die nog net iets dikker kunnen worden. Het heeft te maken met de zee. Maar goed dat neemt niet weg dat deze bomen echt ongelofelijk groot zijn! We makeneen wandeling van een uurtje doordeze wederom indrukwekkende ervaring. En net als alle andere touristen maken ook wijveelvergelijkingsfoto's! We voelen ons echtheel klein bijdit waanzinnige natuurproduct!

Wat later op de middag komen we aan bij een RV park dichtbij de excursie vanzondag. Webakken in onze combi magnetron een lekkere pizza, spelen een spelletje triomonos en gaan vroeg naar bed want de dag erna moeten we er erg vroeg uit!

Zondag dus vroeg uit de veren, vanmorgen moeten weons om 8 uur melden vooreen Jetboat trip over de Rogue River.We hadden dit idee natuurlijk meegekregen van een van de gezellige americanen op de campings. En hij stond inons boekje als 'you must do it'! Een jetboat is een zeer krachtigemotor boot die met enorm hoge snelhedenkan voorbewegen. En datzullen we meemaken ook!We krijgen extra jassen en dekens mee want in de ochtend kan het fris zijn op de boot. Met ongeveer 40 andere avonturiers stappen we op de boot en vertrekken richting ongerepte natuur. Al snel blijkt dat de ochtend nog rustig zal verlopen. We genieten enorm van de mooie natuur. We zien vele bijzondere vogels maar ook wilde herten, otters en zelfszeehonden! Halverwege staat een lekkere lunch op ons te wachten en na een uurtje bijkomen van alle indrukken vertrekken we, nu op volle kracht!!, terug naar het beginpunt! Hetis werkelijk heel gaaf om in zo'n krachtige boot te zitten.De boot word gebruikt als een soort raft en we makenU turns door het 'stuur' om te gooien! In de uurtjes dat we op de boot zaten zijn er 175 gallon = bijna 700 liter brandstof verstookt!! Om half 3 meren we weer aan. Nog een klein uurtje rijden naar onze volgende camping. Weer een heel mooi plekje aan de kust! Na een lekker duinwandeling van anderhalf uur lekker opwarmen en nagenieten aan een kampvuurtje!

Vandaag gaan we weer verder omhoog via Highway 101. We mogen de aankomende dagen nog 200 mijl afleggen over deze weg alvorens we in Washington zijn en op pad gaan naar Olympic National Park. De weg wisseld zich af met erg mooie plaatsen, leuke plaatsen maar ook eensoms een rommelige omgeving.We gaan vandaag richting Newport. Via het plaatsje Coos Bay waar we lekker wat gaan shoppen komen we bij de Sealion Cave. Waanzinnig ca 70 zeeleeuwen bij elkaar! Wat een geluid! Oehw Oehw Oehw! Nogeen visitor center van de US coast service langs en opnieuw een camping opzoeken. Een lekker potje koken en van de foto's nagenieten! Een mooie selectie zetten we zo ook op de site!

Dadelijk weer van onze nachtrust genieten, vanavond geen kampvuurtje want her regent helaas! De aankomende dagen word het helaas ook wat minder weer, maar dat mag de pret niet drukken! We genieten nog altijd enorm!

Allemaal weer de groetjes en tot het volgende verslag!

X ons!

Deel 2 van de avonturen van Carl en Debbie in America!

Welkom in deel 2 van de avonturen van Carl en Debbie in America!

In deze aflevering gaan jullie onder andere mee op beren jacht!

We hebben mazzel, vandaag weer een camping met WiFi, dus kans om nog een verhaaltje achter te laten en alle leuke reacties weer te lezen. Dit maakt het bijhouden van zo'n log wel erg leuk!

Donderdagweer vroeg wakker. Het was een koude nacht! Maar goed overdag is het heerlijk zonnig, dus als het in de nacht wat kouder is is dat echt niet erg.

Helaas merken we dat onze douche van de camper niet zo goed werkt. Peter had al verteld dat ze niet echt fantastisch zijn, maar deze is werkelijk slecht! Maar goed dat is dan ook echt het enige wat niet zo prettig is aan de camper.

Een heerlijk maar eenvoudig ontbijtje gemaakt en gegeten en al vroeg op pad. Heerlijk dat geluid van die V10 motor! (Voor de liefhebben: 4,5 liter, 2 kleppen per cilinder, 410 pk!!) Een keer gas geven en we zijn weer arm. Nou ja arm, een liter benzine kost hier omgerekend 0,50 cent. Maar ja de camper rijd 1 op 4 dus echt goedkoop is het nog steeds niet! Maar goed dan heb je ook wat he! Het weegt ook niet niets die airco, magnetron en porseleinen toilet pot! En nog maar niet te vergeten de 240 liter benzine en de 160 liter water die we mee sjouwen.

We hebbeneen mooi rondje gereden in de omgeving van Bend. Begonnen bij de Lava Caves. Grotten die gevormd zijn door de enorme lava stromen bij het uitbarsten van een krater vele jaren geleden. We krijgen een gaslamp mee en worden alleen in het donker op pad gestuurd. Wel weer eens wat anders dan zo'n gids die in het Frans een bandje staat af te draaien. Het vrouwtje achter de balie geeft aan dat we alleen in de grotten zijn dus wenst ons succes. Wel een grappig gevoel zo met een lantaarn op pad en maar kijken waar je uitkomt. Het was een mooie wandeling door de grotten en na ruim een uur waren we weer terug bij het begin punt. En ja we hebben het licht gezien aan het eind van de tunnel!Daarna zijn we doorgereden naar het Lava monument. Beide parken waren toegankelijk met de nationale parken pas die we meegenomen hebben. Dit park bleek de resten van een oude krater te zijn waar je een mooie wandeling om heen kon maken. Even een picknick gehouden en onze weg vervolgd.

De middag zijn we begonnen met een werkelijk schitterend museum, ja ja wederom een GEM. Het high desert museum. Hier is de historie van Oregon uitgezet. Zowel buiten als binnen erg mooi aangekleed en veel te zien en te doen. De eerste banken van Oregon en de eerste winkels waren nagebouwd. Buiten een geweldige oude zaagmolen en een mooie oude ranch. Maar het hoogtepunt was toch wel de uitleg over het verschil tussen een squirrel en een shipmunk!

Na het museum een mooie autorit gemaakt over de cascade lakes highway. Werkelijk geweldige uitzichten. We eindigde in het La Pine Statepark alwaar we op de camping, weer een erg mooi plaatsje in de natuur een lekkere pan macaroni hebben gemaakt! Natuurlijk een heerlijk kampvuurtje stoken gezellig nog wat naborrelen en naar bed.

Vanochtend alweer heerlijk vroeg wakker. De kachel was nodig om een beetje op te warmen, en natuurlijk een heerlijk bakje hollandse koffie! Alleen Starbucks heeft lekkere koffie hier, maar ja die zit wel bijna overal maar nog niet op de campings! Een lekkere douche om op te frissen en on the road again! 100.7 FM op met gezwets waar zelfs Edwin Evers moe van zou worden en lekker cruisen. Vandaag op pad naar Crater Lake, ons eerste officiele nationale park. We gaan op beren jacht! Want dat staat er in de boekjes beschreven!

Ander half uurtje hebben we nodig om er te komen, maar dan valt echt onze mond open van verbazing, wat een natuur schoonheid hier! Niet normaal, we hebben al veel gezien in Frankrijk en rest europa, maar dit is echt heel mooi! Wijdse uitzichten over het meer en de resten van de krater. Normaal hoort het hier rond deze tijd van het jaar 7 graden te zijn, we kregen waarschuwingen dat het wel eens zou kunnen sneeuwen! Maar wij hebben weer pech.... het is vandaag 28 graden! Dus lekker in de korte broek rondrijden en kijken. De RIM drive (rondweg rond het meer) is 46 kilometer, maar echt de moeite waard. We stoppen vele keren en maken mooie wandelingen. Natuurlijk nog even naar de gift shop een petje kopen. Steeds als we uit de auto zijn loopt Debbie met haar pannetje en lepel de beren te verjagen... :-)! Het is ver in de middag als we het park verlaten en via weer een schitterende byway de weg richting volgende camping vervolgen. We maken nog een stop bij een kloof die is uitgeslepen door de lava en nu een mooie waterval vormt van de rivier de Rogue. We zijn er net voor 2 schoolbussen vol met kinderen. Het nadeel van al het natuurschoon is dat het zover van de bewoonde wereld af ligt. We moeten namelijk nog boodschappen doen en rijden dus vele campings voorbij om eerst een goede supermarkt te vinden. En ja daar is onze eerste Walmart! America's grootste! 24 uur per dag open en maar liefst 69 kassas! Ze hebben alles! En ja deze supermarkt bevalt me prima! Maar goed ik had Debbie belooft max een uurtje te spenderen. Gelukt! Een volle kar inladen in de camper en voor de eerste keer uit eten. Spareribs bij Applebees! Debbie neemt een salade.

Na een dag vol met geweldige herinneringen even nagenieten onder het genot van een heerlijk biertje!

Cheers!

De eerste dagen America!

Hallo allemaal!

How are you today?

Vandaag de 2de volle dag america gehad! Als we dit bericht zitten te schrijven snurkt in Nederland ongeveer iedereen. Ik moet zeggen dat is toch wel een hele apparte ervaring zoveel tijdverschil!

Maandag begon onze reis vanuit Helmond. Peter stond om 5 uur bij ons aan de deur om ons weg te brengen naar Schiphol. Helaas kon Peter op het laatste moment niet mee door de verslechterde situatie van zijn moeder. Peter vanuit hier nogmaals sterkte!!

Ook werden we uitgezwaaid door ons huismaatje Patrick. Dus al vroeg in de auto onderweg. Lekker bakje koffie erbij, want dat hebben ze hier echt niet!

Om 10.30 vlogen we weg vanuit Amsterdam. Na heerlijke maaltijd, serieus!, en een paar leuke filmpjes vloog (leuke woordspeling he...)de tijd redelijk snel voorbij. Ik moet zeggen het ging best goed zo lang stil zitten. In Atlanta waar wij om 14.30 lokale tijd landen was het werkelijk enorm slecht weer. Het landen ging dan ook met flink wat schudden en een misselijk gevoel in de buik. Om 17.00 uur lokale tijd zouden we doorvliegen naar Portland, maar omdat onze piloot vertraging had opgelopen met een vorige vlucht vanwege het slechte week vlogen we pas om 18.30. Om 20.45 landen we op Portland. Voor de liefhebber: 5.45 Nederlandse tijd! Ik kan je vertellen we waren goed moe! Snel naar het hotel in Portland en slapen maar! Zo´n lange verjaardag heb ik nog nooit gehad.

De volgende morgen werden we redelijk vroeg wakker. Om 10.00 mochten we de camper ophalen. Debbie wilde nog even doorslapen dus ben ik op pad gegaan naar een lekker ontbijtje. Nu werd mijn eerste vooroordeel van America bevestigd. Nergens een gezond ontbijt te vinden! Wel al om 8 uur 's ochtends Mc Donalds, Burger King, KFC, Taco's en nog veel meer ranzige snackketens die al geopend waren! Maar een lekker gezond broodje nergens te vinden. Van Peter kregen we de tip de 'salvation army' te proberen voor normaal voedsel. Die vonden we uiteindelijk via de Subway.

Na een lekker broodje en een goede douche op zoek naar een het verhuurstation van Cruise America. Een klein kwartiertje met de taxi en we stonden in de garage van een erg vriendelijk echtpaar. Het valt erg op hoe vriendelijk hier iedereen is. Overal waar je komt even een praatje vergezeld met een tip wat je zeker niet moet missen en je gaat weer verder.Zo ook voordat we de instructie video te zien kregen, een echtpaar uit Noorwegen en Oregondie hun reisverhalen met ons deelde. We moesten echt de tijd nemen voor Oregon Coast en niet te veel tijd verspillen in de erg rustige achterlanden. Goed, tijd voor de instructie video die zelfs in het Nederlands werd vertoond. Daarna nog wat uitleg over de camper en het inpakken kon beginnen. Na het inpakken eens rustig proberen en onderweg naar de supermarkt. Fred Meyer bleek een echt veelste grote en mega onrustige supermarkt. Voor de liefhebber ze hadden 74 soorten pindakaas! Een uur en 174 dollar armer stonden we verbaast voor onze camper. Echt werkelijk niet te geloven hoe dik de meeste americanen zijn! Debbie en ik voelden ons gewoonweg slank! Ja Ja kom maar op met die grappen....

Van de andere kant ook weer wel te geloven want als je weet dat 2 Big Macs hier 3 dollar kosten = 2 euro!! En bijvoorbeeld een komkommer 1,80zegt datdenk ik genoeg!

In de middag stond de weg richting Mount Hood op het programma, een werkelijk schitterende weg langs de Columbia River Gorge. De hoogtepunten onderweg wisselde zich af, de ene waterval nog mooier als de andere en het ene State park nog mooier en groter dan de ander. Nou ja State park... die americanen noemen een bos van max 1 km al heel graag en snel een state park. De hoogste waterval van America de Multmomah is 620 foot hoog, de overige 10 langs de route zal ik jullie besparen. En zoals gezegt overal mensen langs de weg die even een praatje maken en behulpzaam een kaartje meegeven van de zojuist door hun gewandelde route. Over de vriendelijkheid (gemeend of niet) zijn we erg verrast!! Tegen 5 uur zijn we langzaam een camping gaan zoeken. Echter de eerste 2 die we uitgekozen hadden waren gesloten. De derde aan een schitterend meer `Clear Lake` was wel open en ook aardig bezet. Helaas voor ons geen Hook Up, zo noemen ze het aansluiten van je camper op water en stroom. Maar goed dat maakt niets uit met een camper want je hebt in principe alles zelf bij. Omdat we toch nog redelijk moe waren van de lange reis de dag ervoor zijn we op tijd naar bed gegaan.

Vanmorgen in alle vroegte de dag begonnen met een lekker bakje koffie aan het geweldige meer. Genoten van de zonsopkomst en de vissers die al vroeg met een bootje op pad gingen. Pas nu heb ik door op wat voor bijzonder plekje we eigenlijk terrecht zijn gekomen! Heerlijk om zo wakker te worden! Samen een lekker ontbijtje gemaakt en vertrokken richting Madras. Als eerste rijden we door het indianen reservaat. Het leek ons leuk de historie daarvan eens te horen en besloten naar het museum van het Warm Spring Indian Reservation te gaan. Erg bijzonder hoe deze mensen leven, dankbaar om alles wat ze hebben en hebben bereikt. Nog altijd in volle traditie en zelfs hier nog met een eigen taal. We laten ons wijs maken dat er maar liefst 9 Indianen stammen in Oregon leven en alle met hun eigen specialiteit. Deze stam is gespecialiseerd in de Huckleberrys en het vissen. Als er een koe geslacht word voor het vlees worden de botten gebruikt voor instrumenten en het leer voor om de kanos of voor kleding. Waar maak je dat nog mee in de wereld! Ondanks dat het een klein museum was heeft het zeker indruk gemaakt!

Door naar wat in de gids stond aangegeven als GEM, een briljant onder de bijzonderheden van de staat; The Cove Palisades State Park. Er is niets te veel gezegt, een schitterend park. Ontstaan uit vulkanen en dat is te zien ook. De stranden naast de meren zijn zwart en de lava stenen zie je overal. Naeen korte wandeling en een bezoek aan het visitor center, deze keer eens zonder gift shop, vervolgen we onze weg. Ons laatste doel voor vandaag de AAA winkel in Bend. Want hier kun je gratis reidgidsen halen van alle staten en nationale parken van America. En dat alleen als je lid bent van de ANWB. Daar kunnen ze in Nederland nog iets van leren!

De camping van vandaag is veel minder mooi als die van gisteren maar wel van alle gemakken voorzien. Een full hook up en draadloos internet. Heerlijk in het zonnetje, het is hier vandaag namelijk weer 29 graden! zit ik dit verhaal te schrijven. De buurman komt even kennismaken, en verrassend, nog even een paar tips meegeven voor de komende dagen. We zullen eens kijken of we daar aan toe komen! Het is in ieder geval in een woord genieten hier!Morgen gaan we via wat mooie binnendoor weggetjes richting Crater LAke National Park. Waarschijnlijk morgen weer een State park camping en over enkele dagen weer eentje met Full Hook up. Dus tot over een paar dagen!

Greatings! Enjoy your day!

Carl en Debbie

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom oponze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarwij ons bevinden en waarwezijn geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Carl en Debbie